Szurnięte Literki

Zamknij mnie w ciasnocie Swego Powołania. Zablokuj błądzące serce I zmysły przeładowane Nieobliczlnym strachem. Załóż kaganiec nienawiści Zionący pożogą Uległości łamiącej Ręce czystości. Ciebie bawi żałobny taniec Marności wyrytej w maglinie wewewnętrznego niepokoju, Skradającego się do granic Świadomości. Lecz to co łapie za przeguby Śmiertelnej powłoki, pewnego Dnia Wypłynie z  Czyśca zwątpienia, Co na standardach walki Ma krwawy manifest Potulnego Oddania Rzeczywistości.  

Max Czornyj ma wyobraźnię przesiąkniętą zbrodnią. W najnowsze powieści "Zimny chirurg" jego opowieść snuje się jak pająk po sieci pełnej przemocy i brutalnych wizji. Na początku było... nieprzystosowanie społeczne dziecka do warunków panujących w szkole. Chłopak, choć wrażliwy i pełen dobrej woli trafia do świata gdzie przemoc i chore wizje stają się sposobem na zaspokojenie gnębiących go pragnień. Młodzieniec poznaje nie tylko życie, ale i śmierć. Jednak ta, zamiast budzić strach i pewną pustkę, rozbudza w nim chore żądze. Poddaje się nim, bo otacza się osobami o podobnych zainteresowaniach. Mijają lata. Z dziecka wyklówa się mężczyzna. Znajduje pracę, zarabia pierwsze pieniądze, poznaje kobiety. Jednak płeć przeciwna nie wzbudza w nim takich emocji jakich się spodziewał. Owszem podziwia kobiety, pragnie ich towarzystwa, ale... są zbyt żywe. Mimo to żeni się z jedną z nich. Małżeństwo nie przetrwało, bo nie spełniało ono wyobrażeń mężczyzny o rodzinnym szczęściu. "Zimny

    Młoda kobieta ginie w męczarniach. Mąż twierdzi, że stało się to po kłótni z nim. Komisarz prowadzący sprawę zagłębia się w świat gdzie koegzystują ze sobą  panowie z mafi, politycy, agenci i artystyczna bohema. Piotr Ģórski przedstawił w "Królowa lalek" ciekawą wersję zawiłości powiązań ludzi  z przestępczej strefy i przenikającej go artystycznej świętości. Po przeczytaniu "Królowa lalek" zanim machniesz ręką na wiadomości o kolejnej rekordowej sumie za obraz awangardowego malarza, zastanowiasz się kto tak naprawdę ile i za co zapłacił..

 Mówisz, Że ważne jest  To jaka jesteś, A nie jak byłaś. A mnie wciąż boli, Że do gardła mi skoczyłaś.

 Padły mocne słowa. Na sali zapanowała absolutna cisza. Nawet mucha plujka przysiadła na żyrandolu i wpatrywała się w przemawiającego mężczyznę. A ten perował w najlepsze. -To wy jesteście winni tej zbrodni! – Krzyczał wskazując palcem Prezydenta i jego świtę.- To wasi dziadowie odpowiedzialni są za dym kołujący nad naszymi głowami! To wasze działania pociągnęły za sobą zniszczenie i zagładę! Jeśli chcecie, aby spokój zagościł w naszych stosunkach musicie to odpokutować! Pokuta i zadośćuczynienie to podstawa wzajemnych relacji miedzy naszymi Rodami. Przemawiający poprawił kołnierzyk, wytarł ślinę i założył okulary. Siadając zmierzył wzrokiem Prezydenta. Ten otrząsnął się z szoku, wstał. -Cóż. – Westchnął. – Na takie słowa można zareagować tylko w jeden sposób. Prezydent pochylił się, oparł rękami o blat stołu. -Ma pan…..- zawiesił głos-…… Dwie godziny na opuszczenie terytorium Naszego Rodu. Po tym czasie będzie pan nieproszonym gościem. Zrozumiano? Po tych słowach podszedł do zd