Sprawny jak ON.

Osoby niepełnosprawne są na marginesie życia. Mimo, że wiele osób deklaruj sprzeciw wobec takiej sytuacji, to za słowami nie idą czyny. Naukowe sympozja i dyskusje nie pomogą jeśli nie zmienimy mentalności przysłowiowego Kowalskiego. Postawa typu: biedny ten sąsiad, szczerze mu współczuję, ale  pomocą  niech zajmie się państwo, jest tak na prawdę przyzwoleniem na dyskryminację osób z ułomnościami.
W społeczeństwie wciąż pokutuje przekonanie, że ONi nie nadają się do życia społecznego, zawodowego ani kulturalnego. Często spotykana jest postawa typu: "pomógłbym mu, ale .. do tego się nie nadaje, tego nie potrafi, a to dla niego za trudne". Tymczasem niepełnosprawni są często bardziej zaradni niż osoby pełnosprawne. Aby odnaleźć swoje miejsce w świecie musieli wykazać się pomysłowością i sprytem by zyskać akceptację otoczenie. Dobrym przykładem jest pan Marian. Ma żonę i dzieci, pracuje, właśnie kończy studia, a raz w miesiącu birze udział w szkoleniach Wojsk Obrony Terytorialnej.

A przecież  można wyciągnąć pomocną dłoń. Nie wymaga to ani wielkiego nakładu ani szczególnego poświęcenia. Wystarczy spytać czy człowieczek mieszkający obok nas nie potrzebuje towarzystwa. A reszta sama się wyklaruje.

Andrzej Pokrzyżowany.