Zamknęłaś mnie w
Ostrzu nienawiści
Płynącym przez jezioro
Twego
Serca.
Zabrałaś:
Nadzieję,
Wiarę i
Przyszłość.
Przekułaś szpikulcem
Zapomnienia
To
Ciałko zrodzone z naszego
Kręgu
Wspólnego
Mianownika.
Śmiejesz się!
Lecz troska co zasiała ziarno kochania
Wystaje z
Ust spokojnej
Niedorosłości.
Komentarze
Prześlij komentarz